مواد مغذی‌ كه هر خانمی نیاز دارد


سلامت نیوز: معمولاً در دهه نخست زندگی، والدین فرق زیادی بین تغذیه دختر و پسر خود نمی‌گذارند؛ اما با ورود به دهه دوم و سوم، این قصه كمی تغییر می‌كند و برخی تغییرات در برنامه غذایی دخترها به وجود می‌آید كه ارتباط كاملی با نیازهای آنها و تغییراتی كه از نظر فیزیكی تجربه می‌كنند، دارد. برخی از این نیازها حتی تا آخرین روز زندگی نیز ادامه می‌یابد. برای آنكه از سلامت كامل برخوردار باشید و همواره پر انرژی بمانید، باید به این نیازها توجه كرده و با مصرف ویتامین‌ها و املاح مورد نیاز، آنها را تأمین كنید.

دوران بارداری و بعد از زایمان (آهن و اسیدفولیك)
 اگر در این دوران همیشه احساس خستگی می‌كنید، ممكن است به اندازه كافی آهن دریافت نمی‌كنید. خانم‌ها در طول دوران بارداری و شیردهی نیاز به آهن بیشتری دارند. بعد از زایمان وقتی كه قاعدگی‌ها مجدداً شروع شود، هر ماه مقداری خون از دست می‌دهند. در طول دوران بارداری نیز به آهن بیشتری احتیاج دارند و گاه این نیاز تا آخر عمر ادامه می‌یابد. خانم‌هایی كه قاعدگی‌های منظم ولی خونریزی‌های بسیار سنگین دارند، بیشتر از دیگران در معرض كمبود آهن هستند. اگر در دوران بارداری كم‌خونی داشته باشید، جنین داخل رحم به اندازه نیازش آهن دریافت نخواهد كرد.

اسیدفولیك
اسیدفولیك یا فولیت یكی از مواد مغذی بسیار مهم برای خانم‌ها، به خصوص در دوران بارداری است و كمبود آن باعث می‌شود جنین در معرض خطر نارسایی‌های عصبی قرار گیرد. به طور كلی حدود نیمی از بارداری‌ها به صورت اتفاقی و بدون برنامه قبلی است. خانم‌هایی كه از بارداری جلوگیری نمی‌كنند، باید به میزان اسیدفولیك بدن‌شان توجه ویژه‌ای داشته باشند و سعی كنند در برنامه غذایی‌شان از مواد غذایی حاوی فولیت بیشتر استفاده كنند. حتی اگر از قرص های ضدبارداری استفاده می‌كنید نیز این كار را انجام دهید. برخی از انواع داروها، مثل داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (ایبوپروفن) اگر در دوز بالا مصرف شوند، جذب اسیدفولیك را برای بدن دشوار می‌كنند؛ به همین دلیل این افرادنیاز به دریافت مقدار بیشتری اسیدفولیك دارند. برخی داروها، مثل داروی ضداسیدمعده كه باعث كاهش اسید معده می‌شود، نیز جذب آهن را كاهش می‌دهند.

نیاز روزانه به آهن
خانم‌های 19- 50 ساله هر روز به 18 میلی‌گرم آهن و خانم های باردار روزانه به 27 میلی‌گرم آهن نیاز دارند.
مواد غذایی حاوی آهن: گوشت‌ها، غذاهای دریایی، آجیل‌ها، لوبیاها، اسفناج، بروكلی و غلات از موادی هستند كه آهن فراوانی دارند.
نیاز روزانه خانم‌ها به اسیدفولیك: خانم های 14 سال به بالا، روزانه به 400 میكروگرم اسیدفولیك و خانم‌های باردار به 600 میكروگرم نیاز دارند.

 كالری مورد نیاز
با اینكه خانم‌های باردار نیاز به كربوهیدرات‌ها و كالری‌های بیشتری دارند، اما لازم نیست به جای دو نفر غذا بخورند. آنها تا سه ماه دوم بارداری، به كالری بیشتر نیاز ندارند و بهتر است هر وقت احساس گرسنگی می‌كنند، غذا بخورند. در سه ماه دوم بارداری كالری اضافه دریافتی نباید بیشتر از 350 باشد و این مقدار در سه ماه آخر بارداری به 400 می‌رسد. جنین در این دوران نوعی مایع را می‌بلعد كه طعم آن وابسته به نوع غذایی است كه مادر می‌خورد؛ به طوری كه طعم این مایع- هنگام خوردن غذاهایی كه ارزش غذایی ندارد (انواع هله هوله‌ها)، بسیار متفاوت‌تر از روزهایی است كه مادر تغذیه سالمی دارد و غذاهای خوب می‌خورد. هر چیزی كه مادر وارد بدن خود می‌كند، وارد بدن نوزاد هم می‌شود. این قضیه در مورد مادران شیرده نیز صادق است.

برنامه غذایی دختران: (كلسیم و آهن)
همه والدین دوست دارند فرزندان نوجوان‌شان تغذیه سالمی داشته باشند. دختران نوجوان در این سنین علاقه زیادی به خوردن پیتزا و غذاهای فست فودی دارند. این غذاها سرشار از چربی‌های اشباع‌شده هستند و كالری و در عین حال مواد مغذی اندكی دارند. تغذیه در دوران بلوغ و نوجوانی، تأثیر زیادی روی سلامت افراد در بزرگسالی و سال‌های بعدی زندگی دارد. تغذیه سالم از بروز بیماری‌های قلبی، سرطان، دیابت‌ و پوكی استخوان تا حدود زیادی جلوگیری می‌كند. دختران نوجوان هر روز به 1300 میلی‌گرم كلسیم نیاز دارند؛ ولی حدود 80 درصد از دخترها در این سنین این مقدار از كلسیم را دریافت نمی‌كنند. آنها می‌ترسند با خوردن محصولات لبنی و نوشیدن شیر زیاد دچار اضافه وزن شوند به همین دلیل به جای شیر، سراغ سایر نوشیدنی‌ها می‌روند و مثلاً از نوشابه‌های رژیمی استفاده می‌كنند. بهتر است این كار از طریق مصرف شیرهای بدون چربی، شیر سویا، توفو، ماست بدون چربی و ... انجام دهید. دختران نوجوان روزانه به 15 میلی‌گرم آهن نیز احتیاج دارند. كمبود آهن در آنها باعث كم‌خونی و كم‌خونی موجب احساس خستگی، گیجی، سستی و ضعف می‌شود. اگر دختر نوجوان شما گیاهخوار است، برای آنكه میزان آهن خون او را بالا ببرید، از غلات سرشار از آهن و محصولات سویا (مثل شیرسویا و آجیل سویا و كره سویا) استفاده كنید. در بسیاری موارد نیز مصرف مكمل‌های آهن توصیه می‌شود. بهترین روش متقاعد كردن نوجوانان برای داشتن تغذیه سالم، این است كه خودتان برای او الگوی خوبی باشید.

 تغذیه خانم‌های سالمند
خانم‌های پیر و سالمند به همان مواد مغذی كه نوجوانان نیاز دارند، نیازمندند، ولی بنا به دلایلی نمی‌توانند این مواد را به اندازه كافی دریافت كنند؛ مثل برخی مشكلات مربوط به دهان و دندان كه باعث می‌شوند به سختی غذا را ببلعند و برخی از مشكلات و بیماری‌ها كه باعث كاهش اشتها می‌شوند. خانم‌های سالمند مقدار كمتری غذا می‌خورند، اما باید تمام گروه‌های غذایی در برنامه غذایی‌شان گنجانده شود؛ مثلاً برای حفظ عضلات و سلامت سیستم دفاعی به پروتئین نیاز دارند. اگر جویدن و بلعیدن گوشت برای آنها مشكل است، می‌توانند از برخی مكمل‌های تغذیه‌ای استفاده كنند. خانم‌های بالای 70 سال به ویتامین D بیشتری نیاز دارند تا استخوان‌های سالم‌تری داشته باشند. مكمل‌های B12 برای این خانم‌‌ها مناسب است؛ زیرا 10- 30 درصد در این سنین قادر به جذب B12 از طریق غذاها نیستند.

 دوران یائسگی (مصرف كلسیم و ویتامین D)
وقتی كه به دوران یائسگی می‌رسید، باز هم باید تغییراتی در برنامه غذایی خود ایجاد كرده و میزان كلسیم دریافتی‌ بدن‌تان را افزایش دهید. دریافت كلسیم كافی برای خانم‌های یائسه بسیار مهم است. اگر بدن كلسیم مورد نیازش را از طریق برنامه غذایی روزانه دریافت نكند، سراغ استخوان‌ها می‌رود. درست همانند كلسیم، ویتامین D نیز در حفظ توده استخوان‌ها نقش دارد. ویتامین D به جذب كلسیم كمك می‌كند و البته در رشد استخوان‌ها نیز مؤثر است و بدون آن استخوان‌ها شكننده و نازك و در نهایت پوك می‌شوند. در دوران یائسگی میزان آهن دریافتی كاهش می‌یابد و از 18 میلی‌گرم روزانه به 8 میلی‌گرم می‌رسد. باید به اندازه كافی فیبر دریافت كنید. فیبر به شما كمك می‌كند تا كمتر در معرض بیماری‌های قلبی– عروقی، دیابت، سندرم روده حساس و ... قرار بگیرید. بهتر است هر روز 21 گرم فیبر مورد نیاز بدن‌تان را دریافت كنید و در برنامه غذایی خود سبزی‌، میوه‌ها و حبوبات بیشتری بگنجانید. از مكمل‌های فیبر استفاده نكنید، زیرا این مكمل‌ها هیچ‌گاه جایگزین مناسبی برای غذاها نیستند. یكی از مشكلات اصلی خانم‌‌های بالای 50 سال، افزایش فشار خون آنهاست. به غیر از فشارخون، كلسترول بالا نیز در این سنین خانم‌ها را تهدید می‌كند. رژیم‌های غذایی حاوی سدیم اندك، میوه و سبزی‌های فراوان و محصولات لبنی كم‌چرب، در این سنین بسیار مفید است.

 نیاز روزانه كلسیم در دوران یائسگی
خانم‌های بالای 50 سال روزانه به 1200 میلی‌گرم كلسیم نیاز دارند. شیر، ماست، پنیر، توفو و آب پرتقال حاوی كلسیم فراوانی هستند. نیاز روزانه به ویتامین D در دوران یائسگی 10 میكروگرم برای خانم‌های 50- 70 ساله و 15 میكروگرم برای خانم‌های 70 سال به بالا لازم است. ماهی، شیر و غلات صبحانه سرشار از ویتامین D هستند.

منبع:دنیای سلامت

همه آنچه باید درمورد زونا و آبله‌مرغان بدانید


سلامت نیوز: نوبت به آبله‌مرغان و زونا كه می‌رسد، همیشه سوالاتی اینگونه ذهن ما را به خود درگیر می‌كند: آیا زونا واگیردار است؟ آیا اگر آبله‌مرغان گرفته باشیم زونا هم می‌گیریم؟ آیا زونا فقط در افراد مسن ایجاد می‌شود؟ آیا ممكن است شخصی دو بار آبله‌مرغان بگیرد؟ چطور می‌توانیم علایم این دو بیماری را از هم تشخیص دهیم؟ دكتر ژانت سروش، متخصص بیماری‌های عفونی، اطلاعات كاملی را در مورد علایم، عوارض، راه‌های انتقال و درمان این دو بیماری شرح می‌دهد.

زونا چیست؟
زونا نوعی عفونت ویروسی است كه توسط ویروس هرپس‌زوستر ایجاد می‌شود. هرپس‌زوستر، ویروسی از خانواده ویروس‌های تب‌خالی به شمار می‌آید. زونا در واقع نوعی بیماری پوستی از خانواده تب‌خال است اما علایم آن با تب‌خال متفاوت است. معمولا در طول زندگی یك‌بار ویروسی از خانواده ویروس‌های تب‌خالی وارد بدن‌مان می‌شود كه براساس نوع ویروس، می‌تواند علایم مختلفی داشته باشد. اگر هرپس‌زوستر وارد بدن شود، اولین بار به صورت آبله‌مرغان ظاهر می‌شود كه این معمولا در طول كودكی یا نوجوانی اتفاق می‌افتد. دوره ابتلا به آبله‌مرغان حدود هفت تا هشت روز است و این بیماری خودبه‌خود بهبود پیدا می‌كند. فرد معمولا این دوره را به راحتی می‌گذراند و مشكلی پیدا نمی‌كند، به جز موارد استثنا كه ممكن است عوارضی بر اثر آبله‌مرغان ایجاد شود اما این موضوع خیلی شایع نیست. نزدیك به 90درصد افراد جامعه تا 25سالگی مبتلا به آبله‌مرغان می‌شوند. در نتیجه 10درصد از آنها ممكن است بعد از 25سالگی آبله‌مرغان بگیرند، كه در این صورت عوارض و علایم آن شدید‌تر و طول درمانش طولانی‌تر خواهد بود.
افرادی كه در طول زندگی‌شان آبله‌مرغان می‌گیرند پس از بهبودی از آن، ویروس آبله‌مرغان به‌صورت مخفی در گانگلیون‌های عصبی بدن‌شان باقی می‌ماند. این اتفاق برای همه افراد می‌افتد و هیچ عارضه‌ای برای فرد ایجاد نمی‌كند. ممكن است تا آخر عمر هم هیچ علامتی نداشته باشد و ویروس مجددا خود را نشان ندهد.

تفكر اشتباه
برخلاف تفكر اشتباهی كه در میان مردم وجود دارد، كسی دو بار آبله‌مرغان نمی‌گیرد. یعنی قطعا فردی كه یك‌بار مبتلا به آبله‌مرغان شده است، به دلیل اینكه در مقابل آن ایمنی پیدا می‌كند، برای بار دوم به آن مبتلا نخواهد شد. تنها ممكن است دچار بیماری‌هایی شبیه به آبله‌مرغان شود و آن را با آبله‌مرغان اشتباه بگیرد.

بدن خود را قوی كنید
بیماری زونا در صورتی اتفاق می‌افتد كه ویروس مخفی شده در گانگلیون‌های عصبی فعال شود. این اتفاق در صورتی رخ می‌دهد كه بدن فرد دچار ضعف ایمنی باشد كه خود می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. انجام شیمی‌درمانی، مصرف داروهای كورتونی، بیماری ایدز، استرس‌های روحی، عمل‌های جراحی و لاغری شدید از جمله عواملی هستند كه می‌توانند باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شوند. زمانی كه این ویروس نهفته، فعال می‌شود، خود را به صورت بیماری زونا نشان می‌دهد.

زونا یا آبله‌مرغان؟
علایم كلینیكی بیماری زونا تا حد زیادی با علایم آبله‌مرغان متفاوت است. آبله‌مرغان معمولا با جوش‌های آب‌داری ظاهر می‌شود كه سرتاسر بدن را می‌گیرد كه این جوش‌ها معمولا اول روی تنه و گردن و سپس روی صورت ظاهر می‌شوند. دوره آن هفت تا هشت روز است و همراه با آن، تب و علایم خفیف سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز مشاهده خواهد شد. اما زونا بیماری كاملا موضعی به شمار می‌آید و همراه با تب و علایم سرماخوردگی نیست. زمانی كه فرد مبتلا به زونا می‌شود، معمولا تا چند روز قبل از آن بدون اینكه ضایعه پوستی دیده شود، احساس درد و ناراحتی شدیدی در نواحی درگیر زونا خواهد داشت كه به دلیل نبود ضایعه پوستی، تشخیص بسیار دشوار می‌شود و ممكن است برخی اوقات دردهای قلبی و ریوی با این بیماری اشتباه گرفته شوند.

با گذشت دو یا سه روز از زمان شروع درد، سوزش و خارش، ضایعات پوستی در همان ناحیه‌ای كه درد ایجاد شده، به تدریج به صورت دانه‌های آب‌دار تاولی ظاهر می‌شوند كه در این صورت تشخیص زونا برای پزشك راحت‌تر است. از مشخصات دیگر زونا این است كه معمولا تنها یك طرف خط وسط بدن را درگیر می‌كند و ضایعات تاولی از خط وسط رد نمی‌شوند. علاوه بر این، مایع داخل تاول‌ها كاملا شفاف است و ضایعات معمولا با چیز دیگری اشتباه گرفته نمی‌شوند. اما اگر چند روزی از آن بگذرد یا عفونت مجددی روی این ضایعات ایجاد شود، ممكن است این مایع آبكی شفاف تبدیل به مایع چركی شود. بنابراین تظاهر اولیه زونا دانه‌هایی است كه در ناحیه درد ایجاد می‌شود و بعد به‌تدریج آب‌دار و بزرگ‌تر می‌شوند. بعد از گذشت چند روز مایع داخل تاول تخلیه می‌شود و تاول شروع به دلمه بستن می‌كند. این دلمه‌ها پس از مدتی می‌افتند و جای آن لك‌های كوچك و كمرنگ قهوه‌ای یا قرمز باقی می‌ماند كه آن هم با توجه به سن بیمار بعد از 10 الی 20 روز به‌تدریج از بین می‌رود. به طور خلاصه از زمانی كه درد شروع می‌شود تا زمانی كه ضایعات خشك می‌شوند، ممكن است چیزی حدود 10 الی 15 روز طول بكشد.

بیماری زونا در هر سنی ممكن است اتفاق بیفتد. به عبارت دیگر این بیماری مختص افراد مسن نیست. در صورت وجود ضعف شدید در سیستم ایمنی بدن، حتی ممكن است شخص در 20سالگی به آن مبتلا شود. با این حال زونا در میان افراد مسن شایع‌تر است.

عوارض احتمالی زونا
زونا بیماری كاملا موضعی است و به غیر از خارش و سوزش و درد، باعث تب، ضعف و بی‌حالی نمی‌شود. این بیماری معمولا در یك درماتوم محدود پوستی اتفاق می‌افتد. هر درماتوم واحدی از پوست است كه شاخه‌های عصبی به خصوصی در آن قرار گرفته است. این بیماری معمولا محدود به یك یا دو درماتوم است، یعنی قسمت‌هایی از پوست را درگیر می‌كند كه عصب‌های آنها مشترك‌اند. بنابراین، زونا تمام بدن را درگیر نمی‌كند. ممكن است روی قسمتی از قفسه سینه، پشت، گردن یا صورت اتفاق بیفتد. زونا بر روی صورت كمی خطرناك‌تر است زیرا اعصاب مربوط به سر و صورت حساس‌تر هستند. اگر اطراف چشم‌ها را درگیر كند، می‌تواند منجر به التهاب قرنیه، آسیب‌های چشمی و كوری شود و اگر در نواحی پیشانی اتفاق بیفتد، می‌تواند منجر به درگیری شریان‌های مغز شود. اما اگر در نواحی دیگر مانند قفسه سینه، شكم، دست، پا و اندام‌های دیگر باشد، خطر زیادی برای فرد ندارد اما به هرحال باید به آن رسیدگی كرد تا دوره درمان طی شود. از دیگر عوارض آزار‌دهنده زونا، وجود درد عصبی بعد از زونا است. این درد در حالی اتفاق می‌افتد كه ضایعات پوستی كاملا برطرف شده و دیگر اثری از زونا وجود ندارد، اما درد خنجری بسیار آزاردهنده‌ای در نواحی درگیر شده زونا به خصوص هنگام شب، فرد را آنقدر آزار می‌دهد كه مجبور می‌شود از مسكن‌های خیلی قوی و داروهای آرام بخش استفاده كند. این عارضه در همه افراد اتفاق نمی‌افتد. اما اگر فردی درگیر آن شود، بسیار شدید و دردناك خواهد بود و ممكن است حتی تا یك سال بعد از درمان بیماری باقی بماند.

راه انتقال زونا
بر خلاف آبله‌مرغان، زونا از راه تنفسی به افراد دیگر منتقل نمی‌شود و تنها راه انتقال آن، از طریق تماس با مایعی است كه از تاول‌ها خارج می‌شود. بنابراین اگر فردی كه تا به حال آبله‌مرغان نگرفته باشد، با مایع درون تاول‌های شخص مبتلا به زونا تماس مستقیم داشته باشد، مبتلا به آبله‌مرغان خواهد شد نه زونا. برای مثال اگر كودكی كه مادربزرگش مبتلا به زونا است، در منزل بهداشت را رعایت نكند و به طور اتفاقی با ترشحات تاولی او تماس پیدا كند، به آبله‌مرغان مبتلا خواهد شد به شرطی كه تا به حال آبله‌مرغان نگرفته باشد. در حالی كه اگر در گذشته آبله‌مرغان گرفته باشد، اتفاقی برای او نخواهد افتاد. در نتیجه برای جلوگیری از ابتلای اطرافیان به آبله‌مرغان لازم است كه شخص مبتلا به زونا تحت ایزوله تماسی قرار بگیرد. یعنی زخم‌ها و تاول‌هایش را بپوشاند، روزی دو تا سه بار آنها را ضد عفونی كند و حداقل روزی یك‌بار دوش بگیرد تا از ایجاد عفونت‌های میكروبی جدید روی ضایعات جلوگیری و احتمال ابتلای اطرافیان نیز كمتر شود.

زونا واگیردار نیست
زونا عملا بیماری واگیرداری نیست و از داخل بدن نشأت می‌گیرد. به عبارت دیگر، ما زونا را از شخص دیگر نمی‌گیریم، بلكه بر اثر فعال شدن ویروسی اتفاق می‌افتد كه پس از ابتلای آبله‌مرغان در بدن‌مان پنهان مانده است. پس نكته مهم این است كه اگر شخصی تا به حال آبله‌مرغان نگرفته باشد، در هر سنی كه ویروس هرپس زوستر یا زونا وارد بدنش شود، آبله‌مرغان می‌گیرد، نه زونا. برای مثال آبله‌مرغان در 45سالگی هم می‌تواند اتفاق بیفتد.

زونا واكسن ندارد
برای پیشگیری از زونا واكسنی وجود ندارد زیرا زمانی كه به آبله‌مرغان مبتلا می‌شویم، ویروس آن تا آخر عمر در بدن‌مان باقی می‌ماند و ما نمی‌توانیم از فعال شدن آن جلوگیری كنیم. اما واكسن آبله‌مرغان در تمام جهان به خصوص كشورهای غربی تولید شده است و جزو واكسیناسیون‌های معمولی كودكان انجام می‌شود. استفاده از واكسن می‌تواند برای چند سال یا چند دهه ایمنی نسبی ایجاد كند اما تاثیر آن مادام‌العمر نیست. این واكسن در كشور ما هنوز جزو واكسیناسیون‌های معمولی كودكان قرار نگرفته است و حتی به سختی می‌توان آن را به صورت تكی و موردی تهیه كرد.

درمان زونا چیست؟
توصیه می‌شود شخصی كه مشكوك به ابتلای زوناست و اولین دانه‌های این بیماری روی پوستش ظاهر شده، طی 24 تا حداكثر 72 ساعت بعد از ظهور اولین نشانه‌ها به پزشك مراجعه كند تا با تشخیص او دوره درمانش را آغاز كند. درمان زونا با استفاده از داروی ضد ویروس هرپس زوستر انجام می‌گیرد. پزشك با توجه به شدت بیماری، گستردگی آن، شرایط و ضعف سیستم ایمنی بیمار تصمیم می‌گیرد كه دارو را به صورت تزریقی در بیمارستان تجویز كند یا به صورت خوراكی در منزل. اگر بیمار ضعف ایمنی شدید داشته باشد باید بستری شود و نوع تزریقی دارو را دریافت كند. اما اگر از لحاظ سیستم ایمنی مشكلی نداشته باشد، مانند سالمندانی كه نسبتا سرحال هستند، می‌توان برای درمان آنها از نوع خوراكی دارو استفاده كرد. دوره درمان دارویی زونا معمولا بین پنج تا هفت روز است و بعد از آن خود به خود از بین می‌رود. توصیه می‌شود كه بیمار در دوره درمان خود از محلول‌های ضدعفونی‌كننده مانند ائوزین یا بیتادین استفاده كند. این محلول‌ها به خشك شدن تاول‌ها كمك می‌كنند.

مراقب ناقل‌ها باشید
شخصی كه مبتلا به آبله‌مرغان می‌شود از سه تا پنج روز قبل از بروز علایم آن (تب و لرز و بی‌حالی) تا زمان خشك شدن كامل ضایعات، می‌تواند از طریق ترشحات تنفسی، عطسه و سرفه بیماری خود را به اطرافیان انتقال دهد. به عبارت دیگر سه تا پنج روز قبل از بروز جوش‌ها و تا حدود هفت تا هشت روز بعد از بروز جوش‌ها می‌تواند بیماری را انتقال دهد. اما در مورد زونا انتقال بیماری به این سرعت و شدت نیست و تنها از طریق تماس با ترشحات تاول‌ها این انتقال رخ می‌دهد. بعد از دلمه بستن و خشك شدن تاول‌ها دیگر انتقالی صورت نمی‌گیرد. خانم‌های حامله، افرادی كه در حال شیمی‌درمانی هستند و كسانی كه تا به حال آبله‌مرغان نگرفته‌اند، بهتر است كه از تماس با افراد مبتلا به زونا و آبله‌مرغان خودداری كنند.

منبع: روزنامه شرق

اشتباهات 12 گانه در کاهش وزن


سلامت نیوز: اشتباه در رژیم غذایی ممکن است بر وزن بدن تأثیر نمایند اشتباهات ساده در رژیم غذایی امکان دارد تمام تلاش‌هایی را که برای رسیدن به وزن دلخواه به عمل می‌آورید با شکست مواجه سازد. اگر به‌نظر می‌آید عقربه ترازو گیر کرده و پایین نمی‌آید، یا اگر وزن کم می‌شود اما دوباره افزایش می‌یابد ، احتمالاً یکی از این اشتباهات بد  12گانه مربوط به کاهش وزن را مرتکب می‌شوید.

به رژیم‌های غذایی فشرده و ضربتی اتکا می‌کنید که می‌خواهید در کوتاه‌ترین زمان ممکن مؤثر واقع شود

به رژیم‌های غذایی فشرده و ضربتی اتکا می‌کنید که می‌خواهید در کوتاه‌ترین زمان ممکن مؤثر واقع شود چون مصصم هستید به سرعت 10 پوند (تقریباً 4.5 کیلوگرم) از وزن خود را کم کنید ، از رژیم غذایی فشرده و ضربتی استفاده می‌کنید. شاید در این رژیم لازم باشد تنها گریپ فروت یا سوپ کلم بخورید. میزان کالری دریافتی روزانه خود را به کم‌تر از 1000 می‌رسانید، و دقیقاً مطابق انتظار اضافه وزنتان محو می‌شود. اما چون کالری دریافتی شما بسیار اندک است، سوخت و ساز( متابولیسم) بدنتان را آموزش می‌دهید که کند شود. پس از خاتمه یافتن دوره رژیم غذایی، بدنی خواهید داشت که کالری دریافتی را کندتر می‌سوزاند، و در نتیجه چاق می‌شوید.


صبحانه را حذف می‌کنید

صبحانه را حذف می‌کنید به‌نظر می‌آید حذف صبحانه راه ساده‌ای برای کم کردن کالری دریافتی است، اما ممکن است نتیجه حاصل از این کار گرسنگی سیری‌ناپذیردر تمام طول روز باشد و شاید به این منتهی شود که در اداره غذای سبک یا سرپایی برنامه‌ریزی نشده بخورید و نهارتان بسیار مفصل شود، و میزان کالری دریافتی سر به فلک بزند. اما با خوردن صبحانه‌ای که حاوی مقدار زیادی  پروتئین و فیبر غذایی است، می‌توانید گرسنگی خود را در تمام طول روز کاهش دهید. در واقع، در مطالعات به عمل آمده مشخص شده است احتمال حفظ وزن مناسب بدن در افرادی بیش‌تر است که هر روز صبحانه می‌خورند.


حساب غذاهای سبک یا سرپایی (اسنک) از دستتان خارج می‌شود

 شاید کالری دریافتی در هر وعده غذایی را با دقت محاسبه می‌کنید، اما لقمه‌های کوچکی که بین وعده‌های غذایی می‌خورید چطور؟  پاکت چوب شور در کشوی میز تحریر، برش کوچک کیکی که در میهمانی اداره می‌خورید، چشیدن مزه بستنی قیفی فرزندتان. کالری حاصل از تمام این لنباندن‌هایی که با بی‌توجهی صورت می‌گیرد با هم جمع می‌شود و شاید رژیم غذاییتان را ، که از هر لحاظ دیگر خوب برنامه‌ریزی شده، مختل سازد. اگر در شمارش کالری جدی هستید، شاید بهتر باشد کالری دریافتی از هر چیزی که می‌خورید را در دفترچه‌ای یادداشت کنید.


اصلاً غذا‌های سبک یا سرپایی (اسنک) نمی‌خورید

اصلاً غذا‌های سبک یا سرپایی (اسنک) نمی‌خورید ممکن است بی‌توجهی در خوردن غذا‌های سبک یا سرپایی به افزایش اندازه دور کمرتان منجر شود، در حالی‌که  اگر این کار آگاهانه انجام شود شاید تأثیر معکوس داشته باشد. احتمال کنترل گرسنگی و کاهش وزن در افرادی بیش‌تر است که در روز چند وعده غذا و غذای سبک یا سرپایی مختصر می‌خورند. خوردن غذا‌های سبک یا سرپایی (اسنک) به سوخت و ساز بدن کمک می‌کند به بیش‌ترین میزان ممکن فعال بماند، مخصوصاً اگر غذا‌های سبک یا سرپایی سرشار از پروتئین باشند. خشکبار یک گزینه مناسب و سرشار از پروتئین است، و در تحقیقات مشخص شده است افرادی که از خشکبار به‌عنوان غذای سبک یا سرپایی استفاده می‌کنند معمولاً لاغرتر از اشخاصی می‌مانند که این کار را انجام نمی‌دهند.

شکمتان را با غذا‌های کم‌چرب پر می‌کنید

شکمتان را با غذا‌های کم‌چرب پر می‌کنید ممکن است محصولات کم‌چرب نقش مهمی در رژیم غذایی ایفا کنند. تنها باید به خاطر داشت که کم‌چرب با کم کالری فرق دارد و کم‌چرب بودن غذا به ما مجوز خوردن پرس دوم یا سوم را نمی‌دهد. اگر بشقاب خود را از کیک کم‌چرب پر کنید، شاید کالری دریافتی شما بیش‌تر از مقداری باشد که با خوردن برش کوچک‌تری از کیک معمولی وارد بدنتان می‌شود. بهترین راه اطلاع یافتن از میزان چربی، قند، و کالری دریافتی این است که  برچسب غذایی روی بسته‌بندی‌های مواد غذایی را بخوانید.

با جرعه جرعه نوشیدن نوشابه‌ها کالری بسیار زیادی دریافت می‌کنید

با جرعه جرعه نوشیدن نوشابه‌ها کالری بسیار زیادی دریافت می‌کنید به هنگام شمارش کالری، بسیاری از ما تمایل داریم  کالری موجود در چیز‌هایی که می‌نوشیم را نادیده بگیریم. این اشتباهی بزرگ است چون برخی از قهوه‌ها و نوشیدنی‌های پر زرق و برق بیش از 500 کالری دارند. حتی کالری موجود در آب میوه و سودا هم ممکن است به سرعت روی هم انباشته شود. بدتر اینکه کالری موجود در مایعات گرسنگی ما را مهارنمی‌کند. مصرف  نوشابه‌ای پر کالری باعث نمی‌شود کم‌تر غذا بخورید.

بسیار کم آب می‌نوشید

بسیار کم آب می‌نوشید این یکی از اشتباهات بزرگ مربوط به تغذیه است که اصلاح کردن آن از همه آسان‌تر می‌باشد. آب برای سوزاندن کالری لازم است. اگر بدن را دچار کم‌آبی یا دهیدراسیون کنید، سوخت و ساز به درازا می‌کشد، و این به معنی کندتر شدن کاهش وزن است. در تحقیقات به عمل آمده مشخص شده است بدن افراد بالغی که در روز 8 لیوان یا بیش‌تر آب می‌نوشند، در مقایسه با آنهایی که کم‌تر آب می‌خورند ، کالری بیش‌تری می‌سوزاند. بنابراین باید نوشیدن یک لیوان آب را به همراه هر وعده غذایی یا غذای سبک یا سرپایی امتحان کنید.

از مصرف لبنیات دست برداشته‌اید

از مصرف لبنیات دست برداشته‌اید از نظر بسیاری از کسانی که رژیم غذایی دارند، مصرف شیر، پنیر، و بستنی ممنوع است، اما ممکن است خلاص شدن از شر لبنیات نتیجه معکوس یا منفی داشته باشد. برخی از تحقیقات حاکی از آن است که اگر بدن به مقدار کافی کلسیم دریافت کند، مقدار بیش‌تری کالری می‌سوزاند، و اینکه اگر کلسیم به بدن نرسد مقدار بیش‌تری چربی در بدن تولید می‌شود. به‌نظر می‌آید مکمل‌های حاوی کلسیم همین مزایا را به همراه نداشته باشند، بنابراین امکان دارد لبنیات حاوی مواد مؤثر دیگری هم باشند. نباید از مصرف گزینه‌های لبنیاتی بی‌چربی یا کم‌چرب دست بکشید.

تسلیم وسوسه مصرف غذا‌های آماده می‌شوید

تسلیم وسوسه مصرف غذا‌های آماده می‌شوید پس از یک روز پر جنب‌وجوش، مصرف غذای آماده راحت است و همواره می‌توانید سالاد یا دیگر گزینه‌های مفیدتر را سفارش دهید. اما آیا می‌توانید، پس از رسیدن به این  محل‌ها، در برابر وسوسه میلک‌شیک یا دیگر خوردنی‌های لذت‌بخش مقاومت نمایید؟ و اگر یکبار از راحتی مصرف فست‌فود (غذای حاضری) برخوردار شوید، شاید به این کار عادت کنید. در مطالعه‌ای درازمدت مشخص شد افرادی که بیش از دو بار در هفته  فست‌فود می‌خورند وزنشان بیش از 10 پوند (تقریباً 4.5 کیلوگرم) بیش‌تر از کسانی افزایش می‌یابد که کم‌تر از هفته‌ای یک بار فست‌فود مصرف می‌کنند.

هر روز خود را وزن می‌کنید

هر روز خود را وزن می‌کنید وزن کردن روزانه باعث دلسردیتان می‌شود و با انجام دادن آن اطلاعات مفیدی به‌دست نمی‌آورید. یافتن روندی درازمدت‌تر، از طریق وزن کردن هفتگی، مهم‌تر است. اگر هدف این است که هفته‌ای نیم تا یک کیلوگرم از وزن بدنتان را کم کنید، دیدن کل این کاهش به هنگام رفتن روی ترازو رضایت‌بخش خواهد بود. این نتیجه، در مقایسه با تغییرات گیج‌کننده‌ای که امکان دارد با وزن کردن روزانه به‌دست آورید، انگیزه بیش‌تری را در شما برای کاهش وزن ایجاد می‌کند.

هدف غیرواقع‌بینانه‌ای برای خود تعیین کرده‌اید

 اگر به خود بگویید در هفته اول 10 کیلوگرم از وزنم را کم خواهم کرد، احتمالاً خود را برای شکست مهیا می‌سازید. اگر بدانید که نمی‌توانید به این هدف دست یابید، امکان دارد اصلاً رژیم غذایی را شروع نکنید. اگر به واقع رژیم بگیرید و در یک هفته 2-3 کیلو از وزنتان کاسته شود، شاید به‌جای جشن گرفتن دلسرد شوید از اینکه به هدف خود دست نیافته‌اید. داشتن هدفی واقع‌بینانه برای موفق شدن رژیم غذایی ضروری می‌باشد. اگر مطمئن نیستید چه هدفی را باید در استفاده از رژیم غذایی دنبال کنید، لازم است با یک متخصص تغذیه مشورت نمایید.


تمرینات بدنی انجام نمی‌دهید

تمرینات بدنی انجام نمی‌دهید اگر تمرین بدنی نداشته باشید، کل وظیفه کم کردن وزن را به رژیم غذایی می‌سپارید. اگر فعال‌تر شوید، می‌توانید مقدار بیش‌تری از چیز‌هایی را که دوست دارید بخورید اما وزنتان را هم کاهش دهید. راه‌حل، یافتن تمرین بدنی است که برای شما لذت‌بخش باشد. اگر دستگاه دویدن ثابت (تردمیل یا treadmill) خسته‌کننده به‌نظر می‌آید، می‌توانید شنا، باله، دوچرخه‌سواری، یا پینگ‌پنگ را امتحان کنید، که در همه این فعالیت‌ها بیش‌تر از پیاده‌روی کالری مصرف می‌شود. باید مقداری وقت صرف فعالیت‌های بدنی مختلف نمایید تا فعالیتی را پیدا کنید که واقعاً مایل باشید آن را در اکثر روز‌های هفته انجام دهید.


منبع: موسسه تحقیقات، آموزش و پیشگیری سرطان

نور خورشید هم نوعی غذاست


سلامت نیوز: كلسیم برای تقویت استخوان‌ها ضروری است، اما برای افزایش میزان كلسیمی كه به استخوان‌های ما می‌رسد، به ویتامین D نیز احتیاج داریم. بدن ما ویتامین D را از دو منبع به دست می‌آورد: نور خورشید و غذا. قسمت عمده ویتامین D بدن ما حاصل قرار گرفتن در معرض نور خورشید است، زمانی كه ما در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید قرار می‌گیریم، نوعی ماده شیمیایی موجود در پوست ما، به شكلی از ویتامین D تبدیل می‌شود. سپس كبد و كلیه این ماده را به شكل فعال ویتامین D تبدیل می‌كنند كه قابل استفاده در بدن است.

زرده تخم‌مرغ و ماهی روغنی مثل شاه‌ماهی و ماهی آزاد، به شكل طبیعی مقادیری ویتامین D در خود دارند. تعدادی از فرآورده‌های غذایی را به كمك ویتامین D مقوی‌سازی می‌كنند، مانند شیر و برخی از خوراك‌های صبحانه (خوراك غله).

برخی افراد مقادیر كافی ویتامین D دریافت نمی‌كنند كه علت آن قرار نگرفتن در معرض نور خورشید یا مصرف نكردن غذاهای حاوی این ویتامین است. به علاوه، با افزایش سن، پوست‌‌كارایی خود را برای ساخت ویتامین D از دست می‌دهد و بدن هم دیگر توانایی سابق را در جذب آن از غذا نخواهد داشت. چنانچه غذاهای حاوی ویتامین D نمی‌خورید یا به ندرت در هوای آزاد می‌روید، در صورت تمایل می‌توانید برای برآورده ساختن نیازهای روزانه خود، از مكمل‌های ویتامین D استفاده كنید.

 افراد 70ساله و زیر 70 سال نباید بیش از 400 واحد بین‌المللی (IU) در روز ویتامین D مصرف كنند. مگر اینكه پزشك بیش از این مقدار را تجویز كند. در افراد بالای 70 سال مقدار دوز پیشنهادی 600 واحد در روز است.
اگرچه مقادیر زیاد نور خورشید برای پوست مضر است، اما مقدار كم آفتاب (یعنی حدود 15 دقیقه در روز) تاثیر خوبی بر استخوان‌های ما دارد.

منبع: روزنامه شرق

بهترین روغن برای سرخ کردن، زیتون ، کنجد یا...؟


سلامت نیوز: با توجه به وجود انواع و اقسام روغن های گیاهی و حیوانی، همیشه این سوال پیش می آید که بالاخره کدام روغن مناسب سرخ کردن است. این موضوع وقتی پیچیده تر می شود که هر روز یکی از کارشناسان و متخصصان درباره مزایا و یا معایب روغن های گیاهی یا حیوانی سخن می گویند و توصیه هایی می کنند. به دلیل اهمیت این موضوع که ارتباط مستقیمی با سلامت افراد دارد، با یکی از متخصصان علم تغذیه به گفت وگو نشستیم تا در انتخاب بهترین روغن برای آشپزی به شما کمک کنیم. ادامه مطلب را بخوانید.

دکتر احمدرضا درستی، متخصص تغذیه و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به این که روغن ها را به دو گروه حیوانی و گیاهی تقسیم بندی می کنند، افزود: روغن های حیوانی با دو ویژگی  مشخص می شود؛ اول این که اسیدهای چرب اشباع شده دارد و دوم این که حاوی مقداری کلسترول است. این روغن ها وقتی وارد بدن می شود، دو مشکل عمده ایجاد می کند؛ از یک طرف چون این روغن ها جامد است، در بدن نیز رسوب می کند از طرف دیگر میزان کلسترول را افزایش می دهد و با این که این روغن ها برای سرخ کردن دوام بیشتری دارد توصیه ما این است که کمتر مصرف شود.اما روغن های گیاهی که در حرارت معمولی مایع است دو ویژگی ممتاز را داراست، اول این که در بدن رسوب نمی کند و دوم این که کلسترول ندارد. بنابراین روغن های گیاهی از جمله زیتون، ذرت، کنجد، کانولا و... بدون کلسترول است و وقتی وارد بدن می شود، حتی میزان کلسترول را کاهش می دهد.

به دلیل مزیت روغن های گیاهی توصیه کارشناسان این است که به طور کلی روغن کمتری مصرف شود و در مرحله بعد ترجیحا از روغن های گیاهی استفاده شود.دکتر درستی با اشاره به این که مصرف روغن های حیوانی با این که خوش عطر و خوش بوست، برای سلامت خطرناک است و باید کمتر مصرف شود، افزود:باتوجه به دلایل یاد شده متخصصان روغن های مایع گیاهی را هیدروژنه کرده اند تا برای سرخ کردن مناسب باشد و دیرتر خراب شود، اما طی این روند اسیدهای چرب جدیدی به نام اسیدهای ترانس تشکیل می شود که این روغن را حتی خطرناک تر از روغن های حیوانی می کند زیرا این اسیدها نه تنها باعث بیماری های قلب و عروق می شود بلکه سرطان، بیماری های بدخیم و... را به دنبال دارد.بنابراین توصیه می شود به هیچ عنوان از روغن های جامد گیاهی و حیوانی استفاده نشود و در صورت نیاز به میزان کم استفاده شود.این متخصص تغذیه در ادامه صحبت های خود افزود: بنابراین روغن های گیاهی مایع مناسب تر است.

 ولی موضوعی که برای سرخ کردن موادغذایی با این روغن ها باید به آن توجه شود، درجه دود روغن است. درجه دود روغن؛ دمایی است که روغن شروع به دود کردن می کند و این به معنای آن است که روغن از بین می رود و ترکیبات خطرناکی تولید می کند.در مقاله های مختلف درجه دود روغن ها متفاوت ذکر شده است. اما در بیشتر کتاب های مرجع آمده است که بالاترین و کم خطرترین درجه دود مربوط به روغن زیتون و بعد از آن به ترتیب کانولا، کنجد و... است. وی افزود: با وجود اختلاف نظر درباره درجه دود کانولا و کنجد، تمام متخصصان اتفاق نظر دارند که بالاترین درجه دود متعلق به روغن زیتون است.بنابراین برای تفت دادن موادغذایی، پخت تخم مرغ و کباب گوشتی استفاده از روغن زیتون مشکلی ایجاد نمی کند اما برای سرخ کردن موادغذایی مانند سیب زمینی، کتلت و... که به دمای بالا نیاز دارد و پخت آن طولانی مدت است باید به این نکته توجه کرد که آیا روغن زیتون مناسب است یا خیر.

از آن جا که روغن زیتون روغن ضدسرطانی است، وقتی درجه حرارت زیاد ببیند مواد مفید و مغذی آن از بین می رود. در واقع روغن زیتون کیفیت بالایی دارد و دمای بالا را برای مدت طولانی  تحمل می کند اما این شرایط باعث از بین رفتن مواد مغذی آن می شود.امروزه با روش های جدید روغن گیاهان مختلف را با هم ترکیب و روغنی تهیه کرده اند که درجه دود آن از درجه دود هر یک از گیاهان به تنهایی بالاتر است و حتی از درجه دود روغن زیتون نیز بیشتر است. وی افزود: به این روغن مخصوص سرخ کردنی ویتامین و آنتی اکسیدان اضافه شده است تا مقاومت روغن افزایش یابد و به این ترتیب این روغن دمای بالا و مدت زمان ۲ تا ۴ ساعت سرخ کردن را تحمل می کند.

دکتر درستی اضافه کرد: توصیه ما این است که از این روغن هم در دمای قابل کنترل در سرخ کن های برقی استفاده شود و به حفظ سلامت روغن بیشتر توجه شود.وی با اشاره به این که در پخت غذا با روغن های سرخ کردنی باید دما قابل کنترل باشد، افزود: نباید نگران چسبندگی این روغن ها بود زیرا عسل نیز ماده چسبنده است اما برای سلامت ضروری است و از آن استفاده می کنیم و هیچ کس نمی گوید که عسل به دلیل چسبندگی در بدن نیز چسبنده است.به طور کلی توصیه می شود؛ کمتر از غذاهای سرخ شده استفاده شود و اگر نیاز به سرخ کردن موادغذایی بود از روغن سرخ کردنی استفاده شود. برای نگهداری این روغن که یک بار استفاده شده است بهتر است آن را صاف کنیم و در ظرف کدر نگه داریم.همچنین به این نکته توجه داشته باشیم چه برای یک بار استفاده و یا استفاده چندباره از روغن نباید بیشتر از ۲تا۴ ساعت از روغن سرخ کردنی استفاده کرد و برای مصرف روغن یک بار استفاده شده در نوبت بعدی زمان را طوری در نظر بگیریم که در نهایت کمتر از ۴ ساعت از روغن استفاده شود.وی تاکید کرد: روغن سرخ کردنی که ۴ ساعت مداوم و یا کمتر از ۴ ساعت به تناوب از آن استفاده شده است، دیگر قابلیت مصرف ندارد و باید دور ریخته شود.

منبع: روزنامه خراسان

چگونه می‌توان پدر و مادری نمونه بود؟


سلامت نیوز: وقتی تصمیم می‌گیرید كه صاحب فرزند شوید، در واقع مسوولیت سنگین و بلندمدت تربیت او را پذیرفته‌اید. تربیت به معنی تعلیم دادن و پروراندن است. وقتی فرزندان خود را تربیت می‌كنید، به آنها می‌آموزید چگونه رفتار كنند. یعنی شما با قانون‌گذاری و اعمال انضباط به آنها كمك می‌كنید تا تكلیف خود را بدانند. این مساله احساس امنیت و آرامش‌خاطر آنان را افزایش می‌دهد و از آنجایی كه كودكان دوست دارند احساس كنند والدین‌شان از آنان راضی هستند با ارایه توجه و محبت مناسب از سوی خانواده گام مهمی در ارتقای بهداشت روان كودك و اطرافیان برداشته می‌شود.
كودك بدون مشكل وجود ندارد ولی مشكلات كودكان قابل درمان است. نكته مهم نحوه برقراری اصول تربیتی است. چنانچه اصول تربیت اشتباه باشد یا با خشونت و بی‌تفاوتی ارایه شود، كودك آن را نمی‌پذیرد. یك خانواده خوب باید بتواند تربیت و انضباط را به نحوه شایسته‌ای برقرار كند. در تربیت فرزندان مانند هر كار دیگر با مشكلاتی روبه‌رو خواهیم شد. اگر والدین از روش‌های صحیح تربیتی آگاه باشند، با تمرین و به مرور زمان تجربه و مهارت آنان افزایش خواهد یافت و در تربیت فرزندشان موفق‌تر خواهند بود.

قطعا موارد زیادی وجود دارد كه دوست دارید به فرزندان خود بیاموزید ولی هیچ رفتاری با یك‌بار آموختن به دست نمی‌آید و آنان نیز همیشه برای فرا گرفتن آمادگی ندارند. آموزش نیاز به وقت، حوصله و موقعیت‌شناسی دارد. اگر والدین در این كار پشتكار نداشته باشند، خسته و بی‌حوصله شوند یا از كوره در روند، احترام خود را نزد فرزندان از دست خواهند داد. در این صورت فرزندان به خواسته‌های آنها بی‌توجه خواهند شد و خود را موظف به انجام آنها نخواهند دانست. تربیت مسوولیتی یك روزه نیست، آرامش، پایداری و مقاومت می‌خواهد و تا زمانی كه یك اصل تربیتی حاصل شود، فرزند شما بارها اشتباه خواهد كرد. بنابراین در كوتاه‌مدت نمی‌توان انتظار پیشرفت زیادی داشت.
مشكلات كودكان معمولا یك‌شبه حل نمی‌شود و تغییرات در كودكان و بالغان تدریجی، آرام و مرحله به مرحله صورت می‌گیرد. برخی والدین وقتی در تغییر عادات و رفتارهای فرزندشان به مشكل برمی‌خورند، به سرعت آشفته و ناامید می‌شوند و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند. حال آنكه باید به پیشرفت‌های كوچك و تدریجی فرزندشان توجه كنند زیرا كلید پیشرفت‌های بزرگ، تشویق پیشرفت‌های كوچك است.
فرزند شما ممكن است مشكلات متعددی داشته باشد ولی اگر شما بخواهید همه موارد را باهم اصلاح كنید، هرگز موفق نخواهید شد. برای موفقیت باید تنها یك مشكل را در نظر بگیرید و پس از حل آن به نوبت به مشكل دیگری بپردازید. هدف‌تان را با كلمات ساده‌ای كه برای كودك قابل فهم باشد برایش توضیح دهید و به او بگویید در این مورد خاص دقیقا چه انتظاری از او دارید، مثلا: می‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دست‌هایت را صابون بزنی! سپس به پیشرفت‌های هرچند كوچك كودك در راه اصلاح رفتارش دقت كنید، مثلا: قبلا اصلا صابون نمی‌زده و حالا یك‌مرتبه صابون زده است، هرچند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واكنش‌های مثبت و تحسین‌آمیز به او بفهمانید كه رفتارش مناسب و مورد پسند است.
اهداف خود را متناسب با سن، شخصیت، توانایی، رشد عقلی و شرایط محیطی فرزندتان تعیین كنید. همه كودكان در یك سن خاص وارد مرحله مشابهی نمی‌شوند و میزان آموزش‌پذیری آنها نیز به یك میزان نیست. با توجه به اینكه همه افراد یك‌جور نیستند و موقعیت‌ها نیز متفاوت است یك راه‌حل قطعی و مستقل برای هر مشكلی وجود ندارند. راه‌حلی كه امروز در مورد فرزندتان موثر است، ممكن است فردا تاثیرش را از دست بدهد یا روشی كه برای یكی از كودكان‌تان جواب می‌دهد، شاید برای دیگری بی‌فایده باشد. اگر حوصله كنید، می‌توانید حتی روش‌های ابتكاری و موثرتری خلق كنید كه بنا به شرایط خاص شما طراحی شده باشد.
و در نهایت آنكه موفقیت والدین در تغییر رفتارهای كودك نیازمند هماهنگی بین پدر و مادر است. پیش از هر اقدامی، رفتارهایی را كه می‌خواهید اصلاح كنید، دقیقا مشخص كنید و برای رفع آن برنامه‌ای هماهنگ طراحی كنید. شما و همسرتان باید پیش از دست زدن به هر كاری در مورد كودك‌تان اتفاق‌نظر داشته باشید. وقتی تصمیم خود را گرفتید و روی برنامه اجرایی توافق كردید، هر دو هماهنگ و یكسان عمل كنید.

منبع: روزنامه شرق

چرا باید آبگوشت را با ترشی بخوریم ؟


سلامت نیوز : دکتر احمدرضا درستی متخصص تغذیه و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتگو با سینانیوز با مفید خواندن این غذای سنتی ایرانی برای رشد بدن گفت: «مواد غذایی که از مصرف این غذا وارد بدن می‌شود از تمامی ۵ گروه مواد غذایی است. از گروه غلات که شامل استفاده نان در این غذاست. گروه سبزیجات که از پیاز و انواع سبزیجات در آن به وفور استفاده می‌شود. در برخی انواع آبگوشت از میوه‌ نیز که معمولاً به است در آن به کار برده می‌شود. همچنین از گروه گوشت‌ها و مواد پروتئنی و در گروه لبنیات که معمولاً بعد از مصرف آن ماست نیز خورده می‌شود.»

درستی به فواید دیگر گوشت اشاره کرد و گفت: «گوشت‌ها با داشتن آهن و ویتامین B۱۲ و پروتئین برای دوره نقاهت بیماری‌ها و رشد کودکان بسیار مفید است. تداخل ویتامین‌های گوشت با سیب زمینی و حبوبات که آن‌ها نیز دارای انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی و نشاسته‌ای، این غذا را به یک ترکیب بسیار غنی و ارزشمند تبدیل می‌کنند.»

مراقب چربی بالای آبگوشت باشید
وی در ادامه به نگرانی متخصصین تغذیه از بالا بودن چربی این غذا و قرار گرفتن آن در سبد خانوار با میانگین بالا اشاره کرد و افزود: «خوردن گوشت و چربی‌های آن در افرادی که رشد آن‌ها کامل شده است و تحرک لازم را در طول روز ندارند توصیه نمی شود. در سنین ۴۰ سال به بالا، کودکان و بیماران قلبی نه تنها آبگوشت نباید بخورند بلکه انواع گوشت‌ها هم برای سلامتی بدن آنان مضر است.» درستی از مضرات دیگر آبگوشت به ادویه بیش از حد استفاده شده در آبگوشت اشاره کرد و افزود: «انواع ادویه مخصوصاً فلفل باعث افزایش سوخت وساز بدن می‌شود. اما در صورت اضافه کردن بیش از حد ادویه‌جات در انواع غذا‌ها به بیماری اعصاب و گوارش مبتلا خواهیم شد.» وی در پایان با بیان اینکه استفاده از این غذا همراه با ترشیجات از سوی متخصصین تغذیه توصیه می‌شود، گفت: «گوشت‌ها به علت در اختیار گذاشتن آهن بالا به بدن، استفاده از ترشی و انواع ترشیجات باعث جذب هر چه بهتر آن به بدن می‌شود. البته در خوردن این ترشیجات نباید افراط شود و تا حد امکان شور نباشد.»

ترس از آینده عامل رواج تك فرزندی


سلامت نیوز: با فریاد و بالا و پایین پریدن می‌خواهد توجه همه را به خود جلب كند. همه را كلافه كرده و خودش هم خسته و كلافه است و البته گرفته و ناامید. میهمانی است در جمع هر كسی مشغول گفت‌وگو و بازی با یكی از نزدیكان است اما او میان دنیای بزرگ‌تر‌ها تنهای تنها است. همان‌طور میان پاها می گردد و با گردنی كه آن قدر بالا گرفته به پشت خم شده، بزرگ‌ترها را نگاه می‌كند و زیر لب زمزمه می‌كند چرا كسی با من بازی نمی‌كند چرا كسی مرا دوست ندارد. او از همین حالا كه سال‌های نخست كودكی را پشت سر می‌گذارد یاد می‌گیرد كه در این دنیا تنهای تنها است.
 

نه خواهری دارد نه برادری. بازی كردن را تنها با بزرگ‌ترها آن هم فقط زمانی كه وقت و حوصله‌اش را داشته باشند، تجربه كرده است. بزرگ‌ترهایی كه به حكم بزرگ‌تر بودن رقابت‌هایشان نمادین است. می‌گذارند همیشه او برنده باشد. همیشه بازی را مطابق میل او انتخاب می‌كنند و ادامه می‌دهند و خلاصه او هیچ فرصتی ندارد برای این‌كه در جامعه واقعی بودن را یاد بگیرد و تمرین كند. او نتوانسته یا فرصت نكرده یاد بگیرد چگونه باید با همسن و سال‌هایش تعامل برقرار كند. رقابت كردن چگونه است.

 شكست خوردن یعنی چه و چه طور باید با آن روبه‌رو شد. چه طور باید مراقب خود بود و از حق خود دفاع كرد. گروه یعنی چه. چگونه باید كارها را گروهی انجام داد و عضوی از آن بود. مشاركت‌پذیری چیست و... این چیزهایی است كه نسل تك فرزندها به ندرت فرصت آموختنش را به شكل واقعی خواهد داشت. برخلاف كسانی كه حداقل خواهر یا برادری را در كنار خود دارند و مجبورند برای داشتن هر چیزی مانند محبت و توجه والدین، برنامه تلویزیونی كه دوست دارند، غذا یا فضای بازی مورد علاقه و... به رقابت و تعامل بپردازند.
 
اما چه خوشایند باشد چه نباشد به نظر می‌رسد نسل تك فرزندها قرار است آینده جامعه ما باشد، حالا دیگر كمتر خانواده‌ای است كه اگر قصد فرزندآوری داشته باشد به بیش‌تر از یك فرزند فكر كند. خانواده‌های جوان معتقدند با این شرایط اقتصادی و بی‌ثباتی بازار كار و سخت‌تر شدن هر روزه شرایط زندگی اگر بتوانند از پس خوب بزرگ كردن و برآورده كردن نیازهای یك فرزند هم بر بیایند، شاهكار كرده‌اند و دومی پیشكش. امان‌الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه معتقد است این روند در آینده نزدیك در ابعاد مختلف جامعه ایرانی را با مشكلات متعددی مواجه خواهد كرد. گفت‌وگوی زیر به بررسی این مشكلات می‌پردازد.


خیلی از خانواده‌ها می‌خواهند تك فرزند باشند و دومین و سومین فرزند را نداشته باشند این چه تاثیری در آینده جامعه دارد؟

مسئله‌ای كه طی سالیان اخیر به وجود آمده، ترس از آینده فرزندان و تغییر در طرز تفكر و نگرش دختران و زنان است كه منجر به گرایش به تك‌فرزندی شده است شرایطی كه اگر در همان گرایش تك فرزندی باقی بماند مضر و اگر تمایل به دو فرزندی بیش‌تر شود می‌تواند مفید و مطلوب باشد چرا كه ما را به حد مطلوب جمعیت می‌رساند. درباره افزایش جمعیت و فرزند آوری 4 نظریه وجود دارد. یك نظریه ثبات جمعیت است از افلاطون.

 این نظریه می‌گوید همان قدر كه افراد می‌میرند به همان اندازه نیز به دنیا بیایند. یعنی همان‌طور كه دو فرد یعنی پدر و مادر فوت می‌كنند دو فرزند باید جای آنها را بگیرند تا جمعیت ثابت بماند. نظریه دوم نظریه افزایش جمعیت است كه بیش‌تر مورد تایید ادیان است كه معتقدند نباید در كار خدا دخالت كرد. این نظریه می‌تواند مضر باشد چرا كه كشورها را انفجار جمعیت و معضلات بعد از آن مواجه می‌كند.

نظریه سوم نظریه كاهش جمعیت است و نظریه چهارم كه نظریه‌ای است كه ما امروزه طرفدار آن هستیم نظریه حد مطلوب و متناسب جمعیت است. یعنی جمعیتی خوب است در آن همه افراد جامعه از بهداشت، آموزش و پرورش، مسكن، كار و تامین و رفاه اجتماعی برخوردار باشند. حالا كه صحبت از یك بچه می‌كنیم یعنی ما داریم از تئوری چین كه با افزایش بی‌رویه جمعیت مواجه است پیروی می‌كنیم.

 چرا كه می‌خواهد به درستی جمعیتش را كم كند و معتقدم هند نیز باید ازاین  نظریه پیروی كند. ما هم با توجه به شرایطمان باید توجه داشته باشیم كه همان‌طور كه تك فرزندی برای جامعه‌ای با مشخصات ما مناسب نیست ولی باید حواسمان هم باشد كه بیش‌تر از دو بچه نیز با توجه به این‌كه ما جمعیت جوانی داریم در آینده ما را با مشكل مواجه خواهد كرد.


در حال حاضر نرخ رشد جمعیت در ایران چقد راست؟

آمارهای رسمی نرخ جمعیت ایران را بین 5/1 تا 2/1 درصد نشان می‌دهد. یعنی در حال حاضر خانواده ها به‌طور متوسط 3 تا 5/3 فرزند دارد. یعنی سالانه 2/1 درصد بر كل جمعیت ما افزوده می‌شود كه این منهای مهاجرانی است كه وارد كشور می‌شوند.

 چرا جامعه ایرانی به سمت تك فرزندی روی آورده است؟

همان قدر كه معتقدم بیش از دو فرزند داشتن با توجه به شرایط جمعیتی ما عوارض ناخوشایندی دارد معتقدم تك فرزندی نیز مشكلات و مضرات خودش را دارد. اما چرا این طور شده است؟ و چه شرایطی جامعه را به سمت تك فرزندی سوق می‌دهد؟ تئوری‌های زیادی در این زمینه وجود دارد. یكی از این تئوری‌ها معتقد است این پدیده ناشی از آگاهی زنان و دختران است. زنان به دلیل بالا رفتن سطح آموزش و پرورش از آگاهی بیش‌تری برخوردار شده‌اند

و در نتیجه آینده‌نگرتر شده‌اند. البته این اتفاق نیكویی است چرا كه من معتقدم، اكنون برخلاف این موضوع ثابت شده است. خوزه دوكاسترو، جامعه‌شناس امریكای جنوبی معلوم كرده است كه انسان‌ها هرچقدر گرسنه‌تر باشند بیش‌تر باروری خواهند داشت چرا كه گرسنگی منجر به تحریك غریزه جنسی می‌شود و این شرایط منجر به باروری بیش‌تر می‌شود در نتیجه باز هم جمعیت افزوده می‌شود و گرسنگی هم افزایش می‌یابد و باز هم زاد و ولد بیش‌تر می‌شود و این دور همچنان ادامه می‌یابد.

 در كشورهایی مانند هند و كشورهای آفریقایی این مورد تقریبا به اثبات رسیده است. اما خارج از تمام این تئوری‌ها جمعیت‌شناسی با یك چیز موافق است آن هم این كه تنها راه كنترل جمعیت آگاه كردن و آموزش دادن به زنان است.چرا كه كارشناسان معتقدند مهم‌ترین و موثرترین نقش را در كنترل جمعیت زنان دارند. یعنی اگر در جامعه‌ای می‌خواهیم باروری را كاهش دهیم با ید آموزش و پرورش زنان را بالا ببریم، كه این همان اتفاقی است كه در ایران رخ داده است.

 در نتیجه هر چقدر هم برخلاف این تبلیغ شود تاثیری ندارد.  نتیجه این‌كه در كشور ما هم مانند كشورهای اروپایی و توسعه‌یافته زنان به این نتیجه رسیده‌اند كه دیگر فرزندبان نیستند و باید فرصتی برای خود قائل بشوند تا از زندگی لذت ببرند. بنابراین دیگر علاقه‌مند به داشتن فرزندان متعدد نیستند  كه البته این هم مضرات خود را دارد.


فرایند تك فرزندی در ابعاد یك نسل چه عوارضی برای آینده جامعه به همراه خواهد داشت؟
در صورتی كه شرایط بر همین منوال پیش رود و خانواده‌ها تمایل به تك فرزندی را حفظ كنند در آینده در زمینه‌های مختلفی مانند اقتصاد تامین نیروی كار با مشكل مواجه خواهیم شد. از سوی دیگر تك فرزندها از نظر روحی و روانی نیز با مشكلاتی مانند خودخواهی مواجه می‌شوند و به اصطلاح عامیانه لوس و ننر بار می‌آیند.

 
در زمینه جامعه‌پذیری و مشاركت‌پذیری این افراد با چه مشكلای مواجه خواهند شد؟
اصولا بچه‌های تك فرزند به دلیل این‌كه خود محور و خودخواه بار می‌آیند و به تنهایی بیش‌تر خو كرده‌اند در فرآیند جامعه‌پذیری دچار مشكل می‌شوند و به تنهایی و انزوا بیش‌تر تمایل دارند و از آنجا كه نتوانسته‌اند با دیگران ارتباط مطلوب و مناسبی داشته باشند از جامعه هر روز دورتر می‌شوند و در زمینه جامعه‌پذیری با مشكل مواجه می‌شوند. این افراد به دلیل اینكه بیش‌تر تنها بزرگ شده‌اند نمی‌توانند قدرت انطباق و سازگاری خوبی داشته باشند.

 
منبع: روزنامه ملت ما

دشمن کم خونی را بشناسید


سلامت نیوز : به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران ؛امیر جزایری، کارشناس ارشد تغذیه در گفتگو با باشگاه خبرنگاران عنوان کرد: نوشیدن چای آویشن نه تنها تا حد زیادی می تواند از ابتلا به بیماری و انواع آنفولانزای فصلی نیز پیشگیری کند در درمان كم خونی نیز موثر است.

وی با بیان این مطلب ادامه داد: علاوه بر این نوشیدن این چای گیاهی معطر یکی از بهترین گزینه ها برای افراد مبتلا به کم خونی است چراکه گیاه آویشن یکی از مفیدترین گیاهانی است که از سوی متخصصان طب سنتی برای درمان کم خونی و همین طور برای کاهش میزان قند خون شناخته می شود.جزایری تصریح کرد: برای نوشیدن این چای لازم است یک قاشق چایخوری از گیاه آویشن را پس از صرف غذا درون یک فنجان آب جوش دم کرده و پس از 10 دقیقه میل کنید.